।। द श सु न्द री च रि त म् ।। 1 माझ्या जीवाभावाच्या दहा मैत्रिणी - माझ्या मैत्रिणी , माझ्या जीवाभावाच्या सख्या , सांगाती , सोबती , माझ्या पाठीराख्या , माझ्या प्रत्येक गोष्टींच्या साक्षीदार ! विश्वसुंदरी म्हणू का स्वर्ग - सुंदरी ? काय म्हणू तरी काय मी त्यांना ! मी जिथे जिथे जाईन तिथे तिथे माझ्या हातात हात घालून त्या माझ्या सोबत असतातच . त्यांचा हात धरुन माझं मन सतत सुंदरसा बॅले करत असतं - - कुठल्यातरी गूढगूढ प्रदेशात . कधी हिमालयाच्या बर्फाच्छादित मणिमहेश , कांचनगंगा शिखरांवर , कधी लडाखच्या गोलबकांग्रीच्या शिखरांवर , तर कधी वसुंधरेच्या हिरव्यागार हिरवळीवर . कधी समुद्राच्या नीलम तलम तरंगांवर , तर कधी शारदीय पौर्णिमेला यमुनेच्या काठाकाठानी कदंबवनातून येणारे बासरीचे सूर ऐकत . कधी कधी झाडांच्या हिरव्यागार छत्रीतून येणार्या सूर्य किरणाचा सोनेरी धागा पकडून त्या मला एखाद्या कोळ्यासारखं सरसर वर घेऊन जातात निळ्या निळ्या नभात तर कधी चंदेरी चंद्रकिरणाला पकडून वर - - वर - - वर - - - सप्तर्षिंचा पतंग उडवत साती आकाशांना भेदून , पार करून, सूर्य ,...
Comments
Post a Comment